‘Inderdaad,’ zei Harvath. ‘Ik nam zoveel voorzorgsmaatregelen als ik nodig achtte, en trok nog net geen zak over zijn hoofd. Tot vandaag had ik nooit geloofd dat de Russen de moorden op Lara, Lydia en Reed zo snel konden plannen. Het was een kwestie van een paar uur.’
‘Heb je die Matterhorn sindsdien nog gesproken?’ vroeg Lawlor.
‘Nee.’
‘Heeft hij met iemand gesproken die wist dat jij in Key West zat?’
‘Nee,’ herhaalde Harvath.
‘Wist hij van je relatie met Carl Pedersen af?’
‘Nee.’
Lawlor trok de dop van de groene marker en schreef de codenaam Matterhorn op het whiteboard, om er vervolgens een streep doorheen te zetten.
‘Oké,’ vervolgde Lawlor, ‘laten we hem voorlopig van onze lijst met actieve verdachten halen en teruggaan naar een onderwerp dat Nicholas net aanroerde. Als jullie de Russen waren, hoe zouden jullie reconstrueren wat er met Tretjakov is gebeurd?’
‘Ik zou teruggaan naar de camerabeelden. Ik zou de opnamen willen bekijken van elke camera waarop mogelijk iets te zien is, camera’s rond zijn appartement, zijn kantoor en het park waarin hij werd ontvoerd.’
‘Waren die er dan?’
‘Ons team staat er in elk geval niet op.’
‘Weet je dat zeker?’
‘Heel zeker,’ antwoordde Harvath.
‘Wat zou je dan doen?’ vroeg Lawlor.
‘Ik zou de zoektocht uitbreiden. Ik zou alle beelden van alle internationale grensposten in de dagen voor zijn verdwijning bekijken. Ik zou alles en iedereen onderzoeken die Kaliningrad is binnengekomen. Elke bus, trein, auto, boot en vrachtwagen.’
‘En hetzelfde zou gelden voor voertuigen die de exclave vlak na Tretjakovs ontvoering hadden verlaten?’
‘Het hangt ervan af hoe slim de Russen zijn,’ zei Harvath. ‘Voordat we daar werden weggehaald hebben we een forse schotenwisseling met Russische militairen gehad. Degenen die het overleefden, zagen ons in een boot stappen en over het meer Polen in vluchten. We deden niet geheimzinnig over onze extractiemethode.’
‘Maar het klopt dus dat de Litouwse vrachtwagenchauffeur je heeft geholpen om vlak bij het meer te komen?’
Harvath knikte.
‘Waar ging hij heen nadat hij jou had afgezet?’
‘Hij zei dat hij naar huis ging.’
‘Terug naar Litouwen?’ vroeg Lawlor voor alle duidelijkheid.
Harvath knikte weer.
‘Het is wel een flinke hooiberg, voertuigen die Kaliningrad rond de verdwijning van Tretjakov binnenreden en verlieten, maar als ze naar voertuigen hebben gekeken die Litouwen weer binnenkwamen rond de tijd dat jij uit het land ontsnapte, beperkt dat het veld aanzienlijk.’
Nicholas, die met zijn laptop bezig was geweest, vroeg: ‘Wat kun je me over de chauffeur en zijn vrachtwagen vertellen?’
‘De vrachtwagen was van een Zweeds merk,’ zei Harvath, die het voertuig probeerde te visualiseren. ‘Scania. Het was een oud bakbeest, uit de jaren negentig denk ik. Handmatige versnelling.’
‘Kleur?’
‘Blauw.’
‘Heb je een kenteken genoteerd?’