Page 42 of Near Dark

‘Nee.’

‘Mooi. Dan zijn we gewoon twee mannen die een wandeling maken op de meest exclusieve golfbaan ter wereld.’

Levi schoof zijn club weer in de tas, koos een andere uit en liep naar de green. Harvath liep met hem mee.

‘Ik heb begrepen dat je een tijdje in Florida zat,’ zei de psychiater. ‘Hoe was het daar?’

‘Warm.’

‘Ik hoorde dat je uit een hotel bent gegooid omdat je een gast in de bar geslagen hebt. Wil je daarover praten?’

‘Niet echt.’

‘En over toen je team je vond? Je was vlak voor een andere bar een robbertje aan het vechten, en niet met één man, maar met twee tegelijk. Zullen we het daar dan over hebben?’

‘Sorry, Joe, ik heb daar geen zin in.’

‘Om over Florida te praten?’

‘Om überhaupt ergens over te praten,’ zei Harvath.

Levi veranderde van koers. ‘Wat vind je van McLarens?’

‘De sportwagens?’

‘Ja, vooral de 720S Spider.’

‘Hoezo?’

‘Omdat ik overweeg er een te kopen.’

Harvath moest lachen, ook al wilde hij dat helemaal niet. ‘Je bent een psychiater in dienst van decia. Die auto’s kosten een paar ton.’

‘Nou en?’

‘Als je in zo’n auto bij Langley kwam aanrijden, zouden ze denken dat je gek of corrupt was, of allebei.’

‘Het is dus geen goed idee?’ vroeg de psychiater.

Harvath schudde zijn hoofd, terwijl de glimlach nog steeds rond zijn mondhoeken speelde. ‘Nog voordat je de lobby binnenkwam zou er al een onderzoek begonnen zijn.’

‘Dus ik moet minder ambitieus zijn?’

‘Een klein beetje maar.’

Levi knikte, alsof hij over Harvaths advies nadacht, en ze liepen verder.

Even later vroeg hij: ‘Weet je nog wanneer de laatste keer was dat we elkaar zagen?’

Ditmaal was het Harvath die knikte. ‘Aan de Eastern Shore. Vlak nadat ik terug was gekomen.’

‘Klopt. Weet je nog wat ik tegen je zei?’

‘We hebben dagenlang op dat schuiladres gezeten. Er is zoveel gezegd.’

Levi schudde zijn hoofd. ‘Nee. Buiten op de veranda, vlak voordat ik vertrok.’

‘Niet echt.’