Page 66 of Near Dark

Vreemd dat hij nooit had gevraagd hoe de plaatselijke vissers die vingen. Hij nam aan dat ze een net gebruikten, maar hij was meer geïnteresseerd in de vaardigheden die nodig waren om deze gewaardeerde vis te verschalken.

Moest je de diepte in of zwommen ze dichter onder het wateroppervlak? Vlak bij de kust? Of juist ver in het Kanaal? Het was bijna lachwekkend hoe weinig hij wist van zo’n simpel onderwerp en een gerecht dat hij zo vaak bestelde.

Maar door daarover na te denken, kon hij zich nog sterker op Harvath concentreren.

Hij besefte dat trouwens pas op het moment dat hij de rekening wilde betalen.

Op dat moment kreeg hij de ingeving. Op dat moment wist hij hoe hij Harvath uit zijn schuilplaats zou lokken.

28

Harvath had nog twintig minuten met de vrachtwagenchauffeur gesproken. Aanvankelijk was hij verbaasd geweest dat een doorgewinterde inlichtingenagent als Landsbergis geen tussenpersoon had gebruikt om Luksa te begeleiden. Maar toen de vrachtwagenchauffeur hun relatie uitlegde, begreep hij dat.

Luksa was met Landsbergis’ oom bevriend geweest, en ze hadden met zijn tweeën tientallen jaren lang spullen de grens over gesmokkeld.

Omdat Landsbergis hier geen familieleden bij wilde hebben, zeker niet iemand die even onbetrouwbaar was als zijn alcoholistische oom, had hij Luksa eerst voor een kleine operatie gerekruteerd. Het was een soort generale repetitie, die zonder problemen was verlopen. Vanaf dat moment belde Landsbergis wanneer hij iets nodig had. Hij betaalde altijd contant en de vrachtwagenchauffeur had alleen met hem te maken. Hij had nog nooit iemand anders bij devsdontmoet en ook nooit met anderen daar gesproken.

Hoe meer Luksa Landsbergis ophemelde, hoe moeilijker het te rijmen was met het feit dat hij Carl had verraden. Maar hij was verder de enige die in aanmerking kwam, en hoewel de eerste kennismaking met de Litouwse inlichtingenagent prima was verlopen, moest Harvard zich schrap zetten voor wat er nu moest gebeuren.

Nadat hij nog wat meer informatie had verzameld, vertrok hij bij de vrachtwagenchauffeur en liep hij terug naar de plek waar hij zijn Land Cruiser had geparkeerd.

Vlak bij hem liet een oude vrouw haar hondje van gemengd ras uit. Het beestje zag eruit als een kleine witte teckel met de kop van een labrador en gevlekte oren.

Harvath had nog nooit zoiets gezien en hij deed iets wat hij nooit had moeten doen: hij glimlachte.

Wat hij had moeten doen was de vrouw negeren en met gebogen hoofd doorlopen. Op het moment dat hij glimlachte, begon de vrouw in het Litouws tegen hem te praten en hem met vragen te bestoken. Toen ze op zijnsuven het briefje wees dat hij op het dashboard had laten liggen, begon hij te begrijpen waar ze op doelde. Ze was een van de buurtbemoeials en was nieuwsgierig wie hij had bezocht.

Omdat Russisch een van de drie officiële talen van Litouwen was, mompelde Harvath een paar half begrijpelijke zinnen en wees op zijn horloge om aan te geven dat hij te laat was. Ondertussen bleef hij doorlopen naar zijn auto.

Het kon hem niet schelen of de vrouw hem al dan niet geloofde. Hij wilde er gewoon vandoor zonder ophef te veroorzaken.

Zodra hij bij de Land Cruiser was, opende hij met de afstandsbediening het portier en nam plaats achter het stuur. Nadat hij Nicholas een korte versleutelde update had gestuurd, voerde hij het adres dat hij had gekregen in de gps in en startte de motor.

Hij schakelde de versnelling in, zette de richtingaanwijzer aan en keek in de spiegels. Op het moment dat hij wegreed, ving hij een glimp van de oude vrouw op. Ze liep weg, maar leek iets te noteren. Hij wist het niet zeker. Toen hij zich omdraaide om over zijn schouder te kijken, was ze verdwenen.

Had ze een aantekening over hem gemaakt? Had ze zijn kenteken genoteerd? En als ze dat had gedaan, wat deed ze dan met die informatie? De politie bellen en hem verklikken omdat hij zonder vergunning had geparkeerd in een straat waar die verplicht was? Misschien wilde ze zijn auto ‘registreren’ voor het geval dat ze die weer illegaal geparkeerd zag staan en er een enorme kwestie van wilde maken.

Hoe dan ook, hij zag er geen kwaad in. De politie had wel iets beters te doen, en hij was niet van plan ooit nog terug te komen. Daar kwam bij dat het volgens zijn gps vierentwintig minuten rijden was naar Landsbergis’ huis, en hij wilde daar lang voordat de man uit zijn werk kwam gearriveerd zijn.

In een ideale wereld had Harvath volledig van het verrassingselement kunnen profiteren. Maar dit was geen ideale wereld.

Hij was ervan overtuigd dat de vrachtwagenchauffeur Landsbergis na zijn vertrek meteen had gebeld. Hij zou hem laten weten dat Harvath in Litouwen was en hem had bezocht. Alles wat ze bespraken zou aan devsd-agent worden doorgebriefd. Op dat moment moest Landsbergis een keuze maken. Hij kon Harvath onder ogen komen of hij kon wegvluchten.

Welk plan Harvath in werking zou stellen, hing van de keuze van de inlichtingenagent af.

Bovenaan het lijstje van zaken die Nicholas voor hem moest regelen, stond een reeks digitale valstrikken. Als Landsbergis voor de vlucht koos, wilde Harvath dat weten. En hij wilde dat niet alleen weten, maar hij wilde hem ook kunnen volgen, tot op de geringste verplaatsing. Op die manier kon hij de exacte tijd en plaats voor de confrontatie kiezen en zijn wraak voltooien.

***

Landsbergis woonde in een chic modern huis in een trendy omheinde wijk, die bekenstond als Laurai. De beveiliging leek vooral voor de show te zijn.

Het terrein werd omringd door bos en Harvath had al snel een oude houtvestersweg gevonden waar hij de auto kon parkeren en te voet het terrein op kon lopen.

Toen hij eenmaal ter plaatse was, parkeerde hij de auto een stukje in het bos. Hij stapte uit en ademde de frisse, naar hars geurende lucht in. Het deed hem denken aan de tijd die hij met Lara in de wildernis van Alaska had doorgebracht.

Hij sloot zijn ogen en liet zich even door de herinnering meevoeren, om haar te kunnen voelen alsof ze vlak naast hem stond.

Hij ademde uit en stopte haar weer in het ijzeren kistje, diep in een spelonk in zijn gedachten, en pakte zijn spullen uit.

---