Hij beweert dat hij Landsbergis niets over het bezoek van de Russen heeft verteld.’
‘En geloof je hem?’ vroeg ze.
‘Als hij niet schuldig is, zal hij alleen komen. Als hij met een beveiligingsescorte of een bijstandseenheid komt, hebben we ons antwoord. In elk geval wil ik hem in de ogen kunnen kijken als ik hem naar Carl vraag. Nu is het jouw beurt. Wat doe jij hier?’
‘Daar hebben we het al over gehad,’ zei ze. ‘Ik ben hier om dezelfde reden als jij, namelijk om Landsbergis te ondervragen.’
‘Maar op basis waarvan? Je zei dat Carl geen aantekeningen heeft gemaakt en dat je niet wist waar wij mee bezig waren.’
‘Ik heb een tip gekregen.’
‘Een tip?’ vroeg Harvath. ‘Van wie?’
‘Het hoofd van decia-post in Oslo.’
‘Holidae Hayes.’
‘Inderdaad,’ antwoordde ze. ‘Je klinkt niet verrast.’
Hij gebaarde naar haar telefoon. ‘Hoeveel tijd hebben we nog?’
‘Een kwartier. Ongeveer dan.’
‘Wat zei Hayes?’
‘Dat jij, Carl, en Reed alle drie aan iets hebben gewerkt wat verband houdt met de aanvallen opnavo-diplomaten, die door de Russen ondersteund werden.’ Het begon ermee dat jij naar Noorwegen kwam om een cel te elimineren en het eindigde met een operatie die hier, vanuit Litouwen, werd opgezet.’
‘Heeft ze je verteld wat die operatie inhield?’ vroeg Harvath.
‘Nee, maar aangezien die met de Russen te maken had en Litouwen aan Kaliningrad grenst, was het niet moeilijk voor te stellen waar de operatie plaats zou vinden.’
‘Was dit voor of na Hayes’ briefing over mij aan denis?’
‘Ben je daarvan op de hoogte?’
Harvath knikte. ‘Decia-directeur heeft er zijn handtekening onder gezet. Hij heeft me voor vertrek geïnformeerd.’
‘Daarom was je niet verbaasd toen ik haar naam noemde.’
‘Klopt.’
‘In ruil voor de informatie die ze me gaf, moest ik beloven dat ik alles wat ik vergaarde eerst met haar zou delen, en wel voordat ik aan denisrapporteerde. Was het soms één grote list?’
‘Nee, de directeur had haar veel armslag gegeven. Hij wilde dat ze met jouw dienst samenwerkte, maar wilde ook dat ze de grenzen zou opzoeken, en snel ook.’
‘Want de moordenaar van Carl zou vervolgens achter jou aan gaan.’
‘Er is inderdaad iemand achter mij aan gegaan.’
Dit was voor het eerst dat Sølvi daarover vernam. ‘Wanneer?’
‘Vier dagen geleden. Een huurmoordenaar in zijn eentje, nog niet geïdentificeerd.’
‘Waarom heb je ons daar niets van laten weten?’
‘Dat hebben we wel gedaan. Deciaheeft vingerafdrukken, een netvliesscan en foto’s voor gezichtsherkenning opgestuurd.’
‘Was dat die meneer X van Langley, die zoveel prioriteit had?’ vroeg ze, nu ze het zich herinnerde. ‘Het enige wat ze zeiden was dat hij mogelijk in verband stond met de moord op Carl, met het verzoek om onderzoek naar hem te doen. In dat verzoek stond nergens vermeld dat het mogelijk om een moordenaar ging. Dat lijkt me toch best een belangrijk detail. Waarom zou je dat weglaten?’