Page 97 of Near Dark

‘Schakel de motoren uit,’ beval ze, terwijl ze een Berettapistool op Sølvi richtte.

Denis-agent deed wat haar werd opgedragen. Ze schakelde de motoren en stak haar handen in de lucht.

‘Open de deur van de kajuit en doe de lichten binnen aan,’ beval de Contessa, met haar Beretta zwaaiend.

Weer deed Sølvi wat haar werd opgedragen. Met de verlichting aan en de deur open stapte ze opzij, zodat Montecalvo zelf een kijkje kon nemen.

‘Ik ben alleen,’ zei de Noorse. ‘Verder is er niemand.’

De Contessa pakte een krachtige zaklantaarn en scheen daarmee in Sølvi’s gezicht, zodat ze de omgeving niet meer kon waarnemen en tijdelijk vlekken voor haar ogen zag.

Montecalvo omklemde haar pistool nog steviger en zei: ‘Op je buik. Nu meteen.’

De Noorse baalde ervan om orders van deze vrouw aan te moeten nemen, maar ze deed wat haar verteld was.

Terwijl ze met haar gezicht omlaag op de vloer lag, klom de Contessa aan boord. Ze wilde zich ervan overtuigen dat de boot veilig was, voordat ze ter zake kwam. Dat betekende dat ze moest kijken of iemand zich achter in of voor in de kajuit verborg.

Ze nam even de tijd om Sølvi te fouilleren en de opbergzakken, kussens en diverse kastjes te controleren. Toen ze er eenmaal zeker van was dat de vrouw geen wapen bij zich droeg en dat ook niet in de buurt lag, liep ze naar de kajuit toe.

Een trappetje met drie treden leidde naar de luxe benedendekse ruimte. De Contessa liep langzaam de treden af, terwijl haar blik heen en weer ging van de kajuit naar de vrouw die op haar buik buiten op de grond lag.

Ze controleerde de kombuis, het toilet en het slaapgedeelte, maar nergens zag ze verstekelingen.

Gerustgesteld liep ze de treden weer op en zei tegen Sølvi dat ze op moest staan. Op het moment dat ze door het luik stapte en wilde zeggen dat ze konden vertrekken dan wel ter plekke tot zaken konden komen, zag ze water op het dek liggen. Iemand was op de boot gestapt.

Maar voordat ze haar pistool kon optillen, drukte Harvath zijn Sig Sauer tegen haar slaap en droeg haar op het te laten vallen. Ze gehoorzaamde.

‘De zaklamp ook,’ beval hij.

Weer deed ze wat hij haar opdroeg.

Sølvi pakte de Beretta op, haalde het magazijn eruit, verwijderde de kogel uit de kamer en gooide alles in het meer.

Ze pakte haar eigen wapen en hield daarmee de Contessa onder schot, terwijl Harvath, die zich onder de steiger drijvende had gehouden en via het zwemplateau op de boot was gekropen, naar achteren liep om zijn eigen uitrusting te halen.

Alles zat in een waterdichte zak onder de steiger. Hij had naar de dronebeelden gekeken via een waterdicht telefoonhoesje, dat hij tezamen met de waterdichte zak en een zwembroek in het stadje had gekocht.

Hij klom weer aan boord en bond de handen van de Contessa met de laatste flexibele handboeien die hij nog had achter haar rug. Nadat hij zich in de kajuit snel had afgedroogd en aangekleed, liet hij Sølvi met een knikje weten dat hij klaar was om te vertrekken.

Ze startte de motoren, duwde de gashendels naar voren en zette koers naar het midden van het meer. Ondertussen hield Harvath de Contessa in het oog.

Zodra ze een eind het meer op waren gevaren, zette Sølvi de motoren in de neutrale stand en liet ze de boot dobberen. Boven hun hoofd hield de drone de wacht. Er waren nog meer bootjes op het meer, maar niet in hun directe nabijheid. Daarom besloten ze de bootverlichting uit te laten.

Harvath keek de Contessa aan. ‘Weet je wie ik ben?’

De vrouw knikte.

‘Dan weet je ook waarom ik hier ben.’

‘Ik weet dat er iemand is die jou dood wil hebben, maar ik vermoed dat je niet weet wie dat is. Daarom ben je hier. Je hoopt dat je informatie uit mij kunt halen die voor jou nuttig is, wat betekent dat jij het gemene agentje speelt.’ Met haar blik op Sølvi zei ze: ‘En dat betekent dat jij het…’

‘Nog gemenere agentje speelt,’ onderbrak de Noorse geheim agent haar. ‘Ik zal je uitleggen hoe dit in zijn werk gaat. Ik ben geen fan van waterboarding of het uittrekken van vingernagels. Ik prefereer een veel directere route.

Ik ga je een reeks vragen stellen. Als je tegen me liegt, schiet ik een kogel in uiterst gevoelige, zeer specifieke lichaamsdelen. Zelfs als ik alleen maar denk dat je liegt, zal ik schieten. Als je aarzelt, zal ik concluderen dat je op het punt staat te liegen, dus dan schiet ik. Ben ik duidelijk genoeg?’

De Contessa had geen idee hoe serieus de dreiging was, maar ze knikte, omdat ze liever voorzichtig bleef. ‘Is dat ook met Kovaljov gebeurd?’ vroeg ze. ‘Hebben jullie hem neergeschoten? Is hij dood?’

Sølvi schudde haar hoofd. ‘Ik heb zijn baas beschoten, diverse keren zelfs. Kovaljov was de volgende. Hij besloot mee te werken. We hebben een deal gesloten. En we willen met jou ook graag een deal sluiten. Als je ermee akkoord gaat om…’

---